Możesz posłuchać artykułu. Jeśli jest to dla Ciebie wygodniejsze, włącz podcast.
Tylko jedna trzecia Rosjan odwraca spać 8 godzin dziennie. Tyle, zdaniem większości lekarzy, powinna spać osoba dorosła. Jeśli mniej odpoczywasz, nieuchronnie wpływa to na Twoje samopoczucie, zdolność koncentracji i zapamiętywania informacji. A im dłużej osoba pozostaje bez snu, tym więcej zmian zachodzi w jego ciele.
Jak organizm reaguje na brak snu?
ludzie na różne sposoby wytrzymać deprywacja (deprywacja snu) zależna od wieku, stanu zdrowia, warunków życia i odżywiania. Na przykład dzieci i młodzież potrzebują więcej snu niż dorośli. Brak snu w dzieciństwie być może powodują słabe wyniki w nauce, problemy z komunikacją i socjalizacją, pojawienie się złych nawyków i niebezpiecznych relacji, opóźnienie w rozwoju fizycznym i rozwoju.
Efekt przedłużonego czuwania jest zasadniczo podobny do efektu chronicznej deprywacji snu, jedyną różnicą jest to, jak szybko się objawia.
Po jednym dniu
Większość ludzi początek odczuwać skutki braku snu po dniu nieustannej bezsenności.
Po 24 godzinach bez snu
- Temperatura ciała spada.
- Zwiększa poziom hormonów stresu: kortyzolu i adrenaliny.
- Wzrost poziomu cukru we krwi (spadek poziomu insuliny).
- W mięśniach występuje napięcie.
- Naturalny cykl snu i odpoczynku zostaje zakłócony, dlatego naruszone produkcja hormonów regulujących wzrost, apetyt, metabolizm i odporność.
- Pogorszenie wzroku i słuchu.
- Rozpoczyna się zmiana postrzeganie świata.
Mózg jest pod wpływem stresu, więc stara się oszczędzać energię i wchodzi w stan „lokalnego snu” – chwilowo wyłączając część neuronów. Powoduje to senność, drażliwość, coraz gorzej koncentracja, koordynacja, zdolność rozumowania i podejmowania decyzji, pamięć zaczyna działać gorzej. Zwiększa apetyt i apetyt na wysokokaloryczne potrawy.
Według amerykańskich Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom brak snu w ciągu dnia porównywalny przy użyciu 30-60 ml czystego alkoholu. To 0,8 (według niektórych źródeł – dokładnie 1) ppm alkoholu we krwi, co jest znacznie nad dopuszczalna norma w Rosji. Oznacza to, że jazda po dniu bez snu jest tak samo niebezpieczna, jak jazda pod wpływem alkoholu.
Po dwóch dniach
Po 36 godzinach bez snu
- Powyższe efekty zostają zachowane i wzmocnione.
- Narasta zmęczenie.
- Są zaburzenia mowy.
- Motywacja spada.
- Rośnie prawdopodobieństwo podejmowania ryzykownych decyzji.
- Myślący staje się mniej elastyczny.
Jak pojąć Kalifornijscy psychiatrzy po 30 godzinach czuwania ludzie zaczynają znacznie gorzej rozpoznawać emocje. Ze względu na zmęczenie mózgu, pozornie najprostsza operacja staje się trudna.
Po 48 godzinach bez snu
- Negatywne skutki narastają.
- Są okresy utraty przytomności (mikrosen).
- Osoba zaczyna czuć się zdezorientowana i zdezorientowana.
- Zmniejszona odporność i wznosi się zagrożenie rozwojem chorób wirusowych i zapalnych: grypy, SARS i innych infekcji. To potwierdzone nauka Brazylijscy immunolodzy.
Im dłużej dana osoba nie śpi, tym więcej stać się negatywne skutki braku snu. Po dwóch dniach pojawia się silne zmęczenie. Powoduje to, że mózg mimowolnie wchodzi w mikrosen — krótkie okresy całkowitej utraty przytomności, które mogą trwać kilka sekund.
Po trzech dniach bez snu lub więcej
Po 72 godzinach bez snu
- Negatywne skutki stają się tak silne, że człowiek nie może dłużej sam nie zasnąć.
- Mogą pojawić się zaburzenia psychiczne: paranoja, psychoza, depresja.
- Zdolności umysłowe spadają tak bardzo, że nawet proste zadania są trudne do wykonania.
- Osoba ma problemy z pamięcią. Na przykład może zapomnieć, co robi dobrze w trakcie działania.
- Zmienia się postrzeganie świata: pojawić się halucynacje i iluzje.
Nawet dla zdrowych ludzi trzy dni bezsenności są trudne. Do tego wniosku przyszło Chińscy psychologowie z Uniwersytetu Pekińskiego podczas eksperymentu. Jej uczestnicy znajdowali się w izolacji społecznej i nie spali przez 72 godziny. W efekcie ich tętno zwiększyło się, pojawiły się niepożądane efekty w amplitudzie skurczów serca i pogorszył się ich nastrój.
Zwykły człowiek, który nie spał od trzech dni, odczuje skrajne zmęczenie, problemy z koncentracją i pamięcią, paranoję, depresję. Do niego stanie się trudno jest robić kilka rzeczy jednocześnie i komunikować się z innymi ludźmi.
Większość z tych efektów ustępuje, jeśli dobrze się wyśpisz. Częściowo można je wygładzić odpowiednim odżywieniem i dużą ilością płynów, ale tak nie jest będzie zastąpiony pełny sen.
Ile osób może żyć bez snu
Na pewno nikt wie. Najsłynniejszym rekordzistą czuwania jest Randy Gardner. Zimą 1963-1964 w ramach szkolnego projektu naukowego wytrzymał 264 godziny bez snu – ponad 11 dni – i pobił poprzednie rekordy (Albert Shilbert i George Patrick – 90 godzin, Peter Tripp – 201 godzin, Tom Rounds – 260 godzin). Dwóch kolegów z klasy pomogło mu nie zasnąć i naprawił rejestrować i monitorować stan zdrowia studenta Uniwersytetu Stanforda, profesora Williama Dementa i pułkownika Johna Rossa.
Randy nie brał żadnych chemicznych środków pobudzających, żeby nie zasnąć. Chociaż uczeń był w dobrej kondycji fizycznej i mógł pokonać Dementa w pinballu w ostatnich dniach eksperymentu, brak snu znacznie wpłynął na jego zdolności umysłowe.
Czwartego dnia Gardner zaczął widzieć halucynacje: wyobrażał sobie siebie jako zawodnika ligi futbolu amerykańskiego i pomylił znak drogowy z osobą.
Ostatniego dnia eksperymentu Randy nie był w stanie konsekwentnie odjąć siedmiu od poprzedniej liczby, zaczynając od 100. He zatrzymał się 65, ponieważ zapomniał, co robi.
Wyniki tego doświadczenia badali psychiatrzy z Arizony. Doszli do wniosku, że mózg Randy’ego Gardnera przystosował się do ciągłego czuwania, na przemian wyłączając i włączając część neuronów. Po tym eksperymencie Księga Rekordów Guinnessa zatrzymany zarejestrować takie osiągnięcia.
Niemniej jednak próby pobicia rekordu Gardnera trwały. Tak więc w 2007 roku 42-letni Brytyjczyk Tony Wright wytrzymał 274 godziny bez snu. Aby nie zemdleć, pił herbatę, grał w bilard i prowadził internetowy pamiętnik, a kamery monitorowały czystość eksperymentu. Wright wyznałto jest bardzo zmęczone. Podczas eksperymentu jego mowa czasami stawała się niezrozumiała, a kolory były postrzegane jako bardzo jasne. Byli inni śmiałkowie, ale żaden z kolejnych przypadków był zweryfikowane.
Aby odpowiedzieć na pytanie, jak długo dana osoba może żyć bez snu, być może pomocne byłyby eksperymenty na zwierzętach. Jednak ostatni taki eksperyment przeprowadziła już pod koniec XIX wieku lekarka z Rosji Marina Manaseina. Nie pozwalała spać szczeniętom, a po pięciu dniach umierały. To pozwoliło Manaseinie zatwierdzićże sen jest ważniejszy dla organizmu niż jedzenie. W tym samym czasie ona sama wyznałże eksperyment był dla niej trudny.
Dbaj o siebie
Dlaczego regularne spanie też jest złe
Nie tylko długi brak snu prowadzi do negatywnych konsekwencji dla organizmu, ale także ciągły brak snu. Na przykład, gdy masz 5-6 godzin odpoczynku zamiast przepisanych 7-8 godzin dziennie. Efekt może się kumulować i objawiać objawami podobnymi do tych, które występują przy skrajnym czuwaniu:
- Zmęczenie i senność.
- Zaburzenia koncentracji, problemy z czujnością, pamięcią i koordynacją.
- Drażliwość, nagłe wahania nastroju.
- podniesiony apetyt.
- Rozwój lęku.
- Pogorszenie odporności.
- Podnieść ryzyko wypadku.
- Zwiększone ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego (nadciśnienie, udar).
- Zwiększona szansa na zatrzymanie oddychania podczas snu.
- spadek płodność (prawdopodobieństwo poczęcia dziecka).
Eksperymenty na szczurach wykazały, że brak snu negatywnie wpływa na zdolność organizmu do: gojenie : zdrowienie rany i Edukacja nowe komórki mózgowe.
Kiedy deprywacja snu jest stosowana terapeutycznie
Zazwyczaj deprywacja jest postrzegana jako tortura, ale w niektórych przypadkach może być przydatna. Na przykład szwajcarscy psychiatrzy zbadane wpływ całkowitej i częściowej deprywacji snu na stan depresyjny pacjentów. Stosując ten środek w połączeniu z innymi, w szczególności z przyjmowaniem leków przeciwdepresyjnych, lekarze osiągnęli szybkie wyleczenie w 60% przypadków.
Co dziwne, brak snu może leczyć bezsenność. Kontrolowany tryb ograniczenia snu pomaga ciało, aby powrócić do normalnego cyklu aktywności i odpoczynku. W połączeniu z terapią poznawczo-behawioralną leczenie to okazało się skuteczne.
Wszyscy czasem poświęcamy odpoczynek na rzecz pracy, egzaminu lub ciekawej serii. Należy jednak pamiętać, że prawidłowy sen to jeden z warunków naszego zdrowia. Nie eksperymentuj na sobie.
Przeczytaj także 😴🛌💤
*Działalność Meta Platforms Inc. oraz jego sieci społecznościowe Facebook i Instagram są zabronione na terytorium Federacji Rosyjskiej.
